Pogoń Wilno logo klubuIstnieli zaledwie przez 5 lat, lecz zdążyli przejść do historii polskiego futbolu, dzięki wygraniu mistrzostw okręgu i udziałowi w turnieju o prymat w kraju. Z rozgrywek wyeliminowała ich bardziej znana imienniczka ze Lwowa.


© Autor: Jakub Malicki

Tajemnicza drużyna piłkarska z Wilna rozpoczyna nową serię na naszej stronie – przegląd klubów o nazwie „Pogoń”. Bohaterka dzisiejszej opowieści nie była z pewnością najbardziej znaną imienniczką 4-krotnych Mistrzów Polski ze Lwowa, przed wojną bardziej rozpoznawalne były te z Katowic, Poznania lub Stryja. Co więcej, wilnianie nie mieli nawet w swoim znaku charakterystycznego rycerza na wspiętym koniu. Przynajmniej nie dotarłem do takiej wersji, jedyny wzór jaki widziałem – to odznaka z charakterystycznym monogramem „WKS”, uwieczniona w katalogu kolekcjonerów – Zbigniewa Malinowskiego i Andrzeja Grabowskiego.

A przecież „Pogoń” to symbol Litwy (lit. Vytis), obecne godło kraju, więc jego brak na odznace przedwojennego polskiego klubu mogło mieć tam wymiar propagandowy, jak wyraz wzajemnej niechęci Polaków i Litwinów. Dodajmy, że obecnie stolicę bałtyckiego kraju zamieszkuje 85,8 tys. Polaków, co stanowi 16% ogółu jej mieszkańców. Przed wojną nasi rodacy stanowili większość w tym wówczas 100-tysięcznym mieście, od 1922 roku należącym do II Rzeczypospolitej.

WKS Pogoń Wilno została założona w 1924 roku, na skutek fuzji wojskowych drużyn piłkarskich (Wojskowego Klubu Sportowego i WKS 5 pp Legionów). Już w pierwszym sezonie nie miała sobie równych w rozgrywkach wileńskiego okręgu, dzięki czemu spotkała się z Pogonią Lwów i Lublinianką w pierwszej fazie Mistrzostw Polski 1925 roku.

Jak możemy wyczytać w archiwalnym numerze „Przeglądu Sportowego”, „W.K.S. Pogoń w całej pełni zaprawia się do mistrzostw międzyokręgowych. Zasilona roku ubiegłego graczami, jak Śliwa, Paraliński, Baniak i Nowak – w tym roku Szaller – w linii ataku bardzo dobra, linia pomocy najlepsza w Wilnie, jedynie obrona, to najsłabszy punkt drużyny – bramkarz dobry. Jako całość, cechuje ją duża ambvicja i silna wola zwycięstwa. W zawodach międzyokręgowych bronić będzie honoru swojego okręgu – przyczem drugie miejsce ma zapewnione” . Prorocze to były słowa, w pierwszym meczu wileńskiej drużyny obrońcy nie popisali się i lwowska imienniczka pokazała im miejsce w szeregu.

Pogoń Wilno logo klubuRewanż przegrali 1-3, a w kolejnym meczu pojechali do Lublina. Trzecia kolejna porażka, tym razem 1-2, pokazała Pogoni miejsce w hierarchii polskiego futbolu. W rewanżu na boisku Pióromont potrafili jednak pokonać Lubliniankę 3-1 po dwóch bramkach Szallera i jednej Śliwy, dzięki czemu wojskowa drużyna odniosła swoje jedyne zwycięstwo w historii Mistrzostw Polski.

W kolejnych latach Pogoni nie udało się obronić mistrzostwa okręgu, choć dwukrotnie zajmowała 2. miejsce na koniec rozgrywek. W 1929 roku klub został rozwiązany, a jego gracze zasilili szeregi lokalnych rywali.


Opinia o znaku

Niechętnie publikuję herby klubów narysowane na bazie odznaki, gdyż takie źródło uniemożliwia dokładną rekonstrukcję wzoru i wymaga interpretacji przez rysownika. Tutaj jednak nie mamy innego wzoru, choćby skromnej winiety papeterii lub pieczątki, więc postanowiłem odwzorować ten – skądinąd oryginalny – znak.

Znak niedopowiedziany według mnie, zastanawiający – wszak obok fantazyjnego monogramu, znajdziemy kształt przypominający literę „F”, choć wydaje się, że mógł to być inicjał „P”, ale wykonawca z jakiś powodów nie zamknął glifu od prawej strony (lewej wg reguł heraldyki).

Poza tym widzimy charakterystyczną, ciemno-niebiesko-czerwoną kompozycję kolorystyczną i srebrne liternictwo. Dla mnie herb intrygujący i wart zapamiętania, ciekawe czy Was również zainteresowała wileńska Pogoń?

Logo WKS Pogoń Wilno

Jak oceniasz herb WKS Pogoń Wilno?

  • 4 #wartościowy (71%, 41 razy oceniany)
  • 3 #poprawny (19%, 11 razy oceniany)
  • 5 #doskonały (9%, 5 razy oceniany)
  • 2 #niedopracowany (2%, 1 razy oceniany)
  • 1 #koszmarny (0%, 0 razy oceniany)

Ilość głosów: 58

Loading ... Loading ...


Ocena polskielogo.net:

Oryginalność

Czytelność

Precyzja wykonania

Liternictwo

Ponadczasowość formy

Średnia ocena: 3,4


Źródła:
Andrzej Grabowski, Zbigniew Malinowski: Katalog odznak klubów sportowych. Kresy i Zaolzie; Komograf 2013
Przegląd Sportowy, nr 11/1925
Encyklopedia Piłkarska FUJI, tom 4, Lwów i Wilno w ekstraklasie; Katowice 1997
Encyklopedia Piłkarska FUJI, tom 52, Mistrzostwa Polski; mecze-kluby 1918-39; Katowice 2017

https://pl.wikipedia.org/wiki/Polacy_na_Litwie
dostęp: 2017/06/28